บทที่ 10 “อู้ยยยยยย ยะ อย่า ไม่ไหวแล้วววว โอย อ่าซ์”

มาร์คหัวเราะถูกใจ คืนนี้เขาจะปราบม้าแสนพยศ !

“อย่านะ !  จะทำอะไรฉัน !  ไอ้คนถ่อย !  ไอ้หน้าตัวเมีย ไอ้#$%^%)^$TYYTUYFRE$%^&%%$$”

เรียมทั้งดิ้นทั้งแหกปากด่าเขาทุกคำที่สมองน้อย ๆ ของเธอพอจะนึกได้   ขณะที่มือแกร่งของเขาจับขาเรียวงอพับให้แบะอ้าออก แล้วพันริ้วผ้ายึดขาไว้ไม่ให้หล่อนเหวี่ยงมันใส่เขาได้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ